Avalloc Szarooki – bóg, Pan Śmierci, Rozkładu i Gasnących Oczu, Wielki Klucznik i Stwórca Duchowych Bram. Opiekun Umierających. Elf. Jego siedzibą w Sigardzie jest Algrindr, biała wieża w Vadgelmirze - pałacu Rady.

Zasiada w Radzie Starszych Bogów Sigardu.

Należał do dziewiątki pierwszych bogów wyniesionych po Wojnie Śmiertelników.

Jest bliźniaczo podobny do Llyra Łowcy, swego przyrodniego brata. Te same rysy posiadał również Conchobar Ollathair de Danann, zanim Hermod przeniósł jego ducha do nowego ciała. ¹⁾ Conchobra był bratem Avalloca.

Według powieści postradał życie w trakcie trzyletniej Wojny Śmiertelników nieco ponad 1000 lat temu, podczas rytuału rzucania Zaklęcia Kybalionu. Jednak jakimś tajemniczym sposobem zdołał wrócić do żywych. Nie ma żadnych żywych heroldów.

Toczy spór z Lodurem Zimnorękim o panowanie nad domeną zmarłych.

Avalloc nie posiada żadnych żywych heroldów - wszyscy są duchami. A są ich tysiące. Na ironię zakrawa fakt, że część z nich, za swojego życia, była heroldami innych bogów.

Stworzył barierę będącą cząstką Valheimu dla dusz uwięzionych w Landverrnirze.

Kiedy Lodur odnalazł naszych bohaterów na bagnach by wydać na nich osąd Rady i pozbawić ich życia, Avalloc zamanifestował się wszystkim jako uosobienie Valheimu. Obwieścił Lodurowi, żeby przekazał wszystkim bogom, że od tej chwili nasi bohaterowie są pod ochroną Valheimu Manaheimu. Miało być to jednoznaczne z tym, że jeśli ktokolwiek z bogów lub ich heroldów zginie w Manaheimie, to jego duch nie trafi do valheimu Sigardu, ale zostanie unicestwiony.