Norddawn

Era Starego Boskiego Porządku rozpoczęła się w roku -1000 po zakończeniu Wojny Śmiertelników, która trwała 3 lata. Naczelnym bogiem panteonu w Erze Starego Boskiego Porządku był Hermod Czarnoksiężnik, Zmiennokształtny Pan Zaklęć i Alchemii.

Era Starego Boskiego Porządku zakończyła się w roku 0, w którym to wybuchła Boska Rewolta trwająca niespełna pół roku.

Stary Boski Porządek znacząco różnił się zasadami od Nowego Boskiego Porządku: bogowie w ogromnej większości przypadków nie mogli ingerować w sprawy śmiertelników. W tym celu posługiwali się głównie swoimi heroldami.

Spis zasad ze złamanego menchiru w Sigardzie:

• Każdy nowowstępujący bóg musiał przyjąć nowe imię oraz wypić Eliksir Zapomnienia, który - jak łatwo się domyślić - pozbawiał go wspomnień za życia halra.
• Bogom nie wolno było interweniować w sprawach śmiertelników, ani - tym bardziej - pełnić żadnych funkcji w ich świecie. Porozumiewać się z nimi mogli tylko za pośrednictwem heroldów i kapłanów. Co w dość oczywisty sposób implikuje, że mogli mieć świątynie.
• Bogom nie wolno było wchodzić w relacje ze śmiertelnikami, ani ze sobą nawzajem.
• Nowi bogowie musieli zachowywać neutralność i wspierać starych bogów. A wszelkie decyzje zawsze zależały do Starych Bogów właśnie i ich przywódcy - Hermoda Czarnoksiężnika.
• Bogom nie wolno było wtrącać się w Duchową Wędrówkę, dokonywać Strąceń ani Wywyższeń bez uzyskania zgody od Starych Bogów.
• Nowi bogowie nie mogli posługiwać się geasami ani wpływać na kształt krain.