Stary Boski Porządek zwany Lagforn. Era Starego Boskiego Porządku rozpoczęła się w roku -1000 po zakończeniu Wojny Śmiertelników, która trwała 3 lata. Starzy Bogowie wynieśli dziewięcioro nowych bogów, by ci pomagali im utrzymywać ład w Świecie Sfer, jak to wcześniej czynili Giganci Jorundra. Naczelnym bogiem panteonu w Erze Starego Boskiego Porządku został Hermod Czarnoksiężnik, Zmiennokształtny Pan Zaklęć i Alchemii.

Era Starego Boskiego Porządku zakończyła się w roku 0, w którym to wybuchła Rewolta Bogów trwająca niespełna pół roku.

Stary Boski Porządek znacząco różnił się zasadami od Nowego Boskiego Porządku: bogowie w ogromnej większości przypadków nie mogli ingerować w sprawy śmiertelników. W tym celu posługiwali się głównie swoimi heroldami.

• Każdy nowo wstępujący bóg musiał przyjąć nowe imię oraz wypić Odwar Zapomnienia, który pozbawiał go wspomnień za życia halra.
• Bogom nie wolno było interweniować w sprawach śmiertelników, ani - tym bardziej - pełnić żadnych funkcji w ich świecie. Porozumiewać się z nimi mogli tylko za pośrednictwem heroldów i kapłanów. Co w dość oczywisty sposób implikuje, że mogli mieć świątynie.
• Bogom nie wolno było wchodzić w relacje ze śmiertelnikami ani ze sobą nawzajem.
• Nowi bogowie musieli zachowywać neutralność i wspierać Starych Bogów. A wszelkie decyzje zawsze zależały od Starych Bogów właśnie i naczelnego boga nowego panteonu - Hermoda Czarnoksiężnika.
• Bogom nie wolno było wtrącać się w Duchową Wędrówkę, dokonywać Strąceń ani Wyniesień bez uzyskania zgody od Starych Bogów.
• Nowi bogowie nie mogli posługiwać się //geasami// ani wpływać na kształt krain.